Wellicht was het al opgevallen op LinkedIn dat ik van werkgever ben gewisseld, daarnaast ben ik ook weer verhuisd. Dit geeft dat de laatste tijd vrij druk was met inwerken, het huis op orde krijgen en nog het een en ander regelen.
Waar ik zelf een jaar lang naar een plek in Stuttgart heb lopen zoeken met een parkeerplaats en zonder Kehrwoche (Schwäbisch voor huiskorvee), kwam mijn vriendin op de proppen met een appartement zonder parkeerplaats en met Kehrwoche. Nu heb je in Stuttgart niet veel te kiezen en zijn we er toch voor gegaan. Na wat zoeken een parkeerplek gevonden om te huren, want parkeren in de straat is een ramp. Ook hebben we nu 3 keer uitleg gehad van de buren over wat er nu exact verwacht word met Kehrwoche en hoe het zit met de vuilcontainers (er zijn er te weinig voor 5 gezinnen en 1 bedrijfje en met Schwäbische zuinigheid wil men er niet 1 bijhuren). Met slechts een paar minuten lopen naar het S-Bahn station en veel ruimte is het een leuke step om Stuttgart verder te leren kennen.
vrijdag 22 december 2017
donderdag 21 september 2017
Straatsburg
Van het weekend boodschappen gedaan in Straatsburg, wat hier op 2 uur rijden vandaan is. Volgens een collega van mijn vriendin zijn de kaas, koffie en de koekjes beter in Frankrijk en dat was de reden om naar de Hypermarché te gaan. Nu was dit zelf voor mij de eerste keer dat ik in de Auchan was en het was een typische gewaar wording om echt alles in 1 winkel te zien, van etenswaren, kleding, potten en pannen, computer spellen, etc. En het assortiment was breed, veel keuze uit verschillende soorten vis en veel ook vers.
Wat wel weer wennen is, dat als je geen Frans spreekt, je het beter met Duits kan proberen ipv naar Engels over te stappen.
Daarna de stad ingeweest, het wijkje klein Parijs is wel mooi, maar de rest is net als iedere anders stad met oude gebouwen. En de straten zijn nog smeriger dan Stuttgart.
Ook fijn is dat we een paar kilo koffie versjouwen uit Frankrijk, terwijl exact dezelfde koffie in de Edeka te vinden was ...
Daarna de stad ingeweest, het wijkje klein Parijs is wel mooi, maar de rest is net als iedere anders stad met oude gebouwen. En de straten zijn nog smeriger dan Stuttgart.
vrijdag 1 september 2017
Friedrichshafen
Na de drukte van de laatste tijd eindelijk weer eens een weekend geahd om de omgeving te verkennen. Ik had op Google Maps gezien dat er bij Friedrichshafen twee musea zaten: het Dornier Museum en het Zeppelin Museum.
Bij aankomst bleek dat we toevallig het drukste weekend van het jaar uitgezocht hadden, het was open vliegveld en en waren fly-ins en meerdere vliegtuigen en heli's op bezoek. Het museum was op zich interessant en ik moet toegeven dat het een dappere poging was om vrij duffe apparatuur uit proberen te leggen om te laten zien wat de consultancy tak in de jaren 80 nog deed.
Wat ik niet wist was dat Dornier veel in licentie gebouwd heeft, waaronder de Starfighter en de Huey. Van de laatste hadden ze een exemplaar staan en het was gaaf om er eentje in het echt te zien in plaats van op TV (ook al was het eentje die in Duitsland gebouwd is en geen orginele dus). De maten zijn altijd bijzonder om te zien, een voertuig heeft toch vaak andere dimensies in werkelijkheid dan dat je in van foto's en films inschat.
Een andere reden om naar dit museum te gaan was de tijdelijke Star Trek tentoonstelling. Het is leuk om eens de kostuums en de props zelf te zien. (Het had dan weinig met Dornier te maken).
Na wat op de boulevard van Friedrichshafen geflaneerd te hebben ook naar het Zeppelin museum geweest.
Het is erg gaaf dat ze een replica van de onderdekken van een zeppelin nagebouwd hebben en daar omheen de tentoonstelling hebben gebouwd. Het geeft een goed beeld van de constructie. Dit deel van het museum was erg interessant. Omdat men een aantal schilderijen heeft van zeppelins heeft men ook een kunstgedeelte bij het museum. De oude schilderijen zijn ok, het zijn zee gezichten met een zeppelin. Dit is net als bij schepen, maar dan met een luchtschip. Het effect is wel dat je naar een kale zee staat te kijken met iets in de lucht. De nieuwe, wisselende kunst was kunst met de grote K en dat hadden ze beter achterwege kunnen laten.
Wat ik niet wist was dat Dornier veel in licentie gebouwd heeft, waaronder de Starfighter en de Huey. Van de laatste hadden ze een exemplaar staan en het was gaaf om er eentje in het echt te zien in plaats van op TV (ook al was het eentje die in Duitsland gebouwd is en geen orginele dus). De maten zijn altijd bijzonder om te zien, een voertuig heeft toch vaak andere dimensies in werkelijkheid dan dat je in van foto's en films inschat.
Een andere reden om naar dit museum te gaan was de tijdelijke Star Trek tentoonstelling. Het is leuk om eens de kostuums en de props zelf te zien. (Het had dan weinig met Dornier te maken).
Na wat op de boulevard van Friedrichshafen geflaneerd te hebben ook naar het Zeppelin museum geweest.
Het is erg gaaf dat ze een replica van de onderdekken van een zeppelin nagebouwd hebben en daar omheen de tentoonstelling hebben gebouwd. Het geeft een goed beeld van de constructie. Dit deel van het museum was erg interessant. Omdat men een aantal schilderijen heeft van zeppelins heeft men ook een kunstgedeelte bij het museum. De oude schilderijen zijn ok, het zijn zee gezichten met een zeppelin. Dit is net als bij schepen, maar dan met een luchtschip. Het effect is wel dat je naar een kale zee staat te kijken met iets in de lucht. De nieuwe, wisselende kunst was kunst met de grote K en dat hadden ze beter achterwege kunnen laten.
maandag 14 augustus 2017
Verhuisd en Duitse les
De laatste tijd heb ik vrij weinig op het blog gezet, een van de redenen is dat ik verhuisd ben binnen Stuttgart. Na heel veel appartementen bezocht te hebben, heb ik dan eindelijk een eigen stek. In plaats van het westen zit ik nu in het zuiden. Wel typsich dat ik tijdens mijn rondje Stuttgart bij Südheimer Platz het idee had dat het wel een erg mooi plein was en dat ik daar nu naast woon (het is het dichts bijzijnde UBahn station).
Het gebied is een dal en zit tussen het Wldfriedhof en de Heslacher Wand in. Ik zelf heb een appartement in een huisje op de Heslacher wand. Het gaat daar erg stijl omhoog en na een klim via wat trappen kom je bij de poort aan, vervolgens moet je met een lift en 5 trappen de heuvel op. Gelukkig is het uitzicht de klim waard.
Het uitzicht is op Südheim en ook op de tandradbaan naar het Waldfriedhof.
De reistijd is volgens Google Maps net zo lang, maar er staat wel veel file op de toegangs weg (dit is de weg waar ik op uit kijk). Nog geen ervaring mee gehad, want sinds kort ben ik met Duitse les begonnen en de lessen zijn twee keer per week in het centrum. In het centrum rijden en parkeren is een ramp, dus ik heb maar een maand abonnement op de S/U-bahn genomen en ga met het openbaar vervoer. Het is iets langer dan met de auto, maar het went wel en je komt direct langs een supermarkt en daar win je weer tijd mee.
Gelukkig zit de verhuizing erop en heb ik nu weer wat meer tijd om dingen op te pakken.
Het gebied is een dal en zit tussen het Wldfriedhof en de Heslacher Wand in. Ik zelf heb een appartement in een huisje op de Heslacher wand. Het gaat daar erg stijl omhoog en na een klim via wat trappen kom je bij de poort aan, vervolgens moet je met een lift en 5 trappen de heuvel op. Gelukkig is het uitzicht de klim waard.
Het uitzicht is op Südheim en ook op de tandradbaan naar het Waldfriedhof.
De reistijd is volgens Google Maps net zo lang, maar er staat wel veel file op de toegangs weg (dit is de weg waar ik op uit kijk). Nog geen ervaring mee gehad, want sinds kort ben ik met Duitse les begonnen en de lessen zijn twee keer per week in het centrum. In het centrum rijden en parkeren is een ramp, dus ik heb maar een maand abonnement op de S/U-bahn genomen en ga met het openbaar vervoer. Het is iets langer dan met de auto, maar het went wel en je komt direct langs een supermarkt en daar win je weer tijd mee.
Gelukkig zit de verhuizing erop en heb ik nu weer wat meer tijd om dingen op te pakken.
maandag 22 mei 2017
Koningsdag feest Stuttgart
De viering voor Koningsdag was wat laat in Stuttgart. De Nederlandse Vereniging in Stuttgart had een brunch en een rondleiding geregeld bij de Geotop in Mössingen.
De dresscode was natuurlijk oranje en ik had niets oranjes meegenomen naar Stuttgart. Dus ik ben eerst maar Leonberg ingedoken voor een oranje polo. Later bleek dat toch wel underdressed te wezen.
De animo onder Nederlanders viel wat tegen en omdat er toch een bepaalde hoeveelheid deelnemers was toegezegd was de groep verder aangevuld met locals. Dit gaf dat er toch meer Duits dan Nederlands gesproken word, wat op zich geen probleem is behalve voor die ene Nederlander die amper Duits spreekt.
De rondleiding op de Geotop was erg interessant. Er is een bergverschuiving geweest in 1983 en de gids was ook degene die de meeste foto's indertijd gemaakt heeft. Hij kon erg enthousiast vertellen en het goed uitleggen.
Voor mij was dit de tweede kennismaking met de NVS, een paar weken ervoor was er de Stammtisch. Het is een erg gezellige club. Ik ben 1 van de jongeren van de vereniging, de gemiddelde leeftijd ligt vrij hoog. Naast de leeftijd is ben ik ook amper in Duitsland, er zitten leden bij die hier al 60 jaar wonen want nogal een verschil is met de 4 maanden die ik er nu op heb zitten.
http://www.nvs-ev.de/home.html
De dresscode was natuurlijk oranje en ik had niets oranjes meegenomen naar Stuttgart. Dus ik ben eerst maar Leonberg ingedoken voor een oranje polo. Later bleek dat toch wel underdressed te wezen.
De animo onder Nederlanders viel wat tegen en omdat er toch een bepaalde hoeveelheid deelnemers was toegezegd was de groep verder aangevuld met locals. Dit gaf dat er toch meer Duits dan Nederlands gesproken word, wat op zich geen probleem is behalve voor die ene Nederlander die amper Duits spreekt.
De rondleiding op de Geotop was erg interessant. Er is een bergverschuiving geweest in 1983 en de gids was ook degene die de meeste foto's indertijd gemaakt heeft. Hij kon erg enthousiast vertellen en het goed uitleggen.
Voor mij was dit de tweede kennismaking met de NVS, een paar weken ervoor was er de Stammtisch. Het is een erg gezellige club. Ik ben 1 van de jongeren van de vereniging, de gemiddelde leeftijd ligt vrij hoog. Naast de leeftijd is ben ik ook amper in Duitsland, er zitten leden bij die hier al 60 jaar wonen want nogal een verschil is met de 4 maanden die ik er nu op heb zitten.
http://www.nvs-ev.de/home.html
maandag 27 maart 2017
Missiedag Dortmund en Aloë Vera
Afgelopen zaterdag naar de Ingress missiedag in Dortmund geweest. De uitgelezen kans om te stad te verkennen. Het is was dat die missie dag er was, want anders heb je er niets te zoeken.
Ik was te laat voor de groepsfoto, maar heb de groep zelf wel op de foto gekregen. Dus deze keer heeft zoeken op de groepsfoto geen zin.
Aangezien het maar een ruim uurtje van de grens was heb ik in Venlo de nodige drop, kano's, hagelslag en brood ingeslagen.
Wat supermarkten betreft, ik was onlangs zeer verbaasd toen ik Aloë Vera bladeren in de supermarkt zag liggen:
Ik heb het aan wat Duitsers gevraagd waar het voor gebruikt word, maar die wisten het ook niet en waren net zo verbaasd als ik dat het verkocht werd. Uiteindelijk iemand tegen gekomen die het wel wist, maar dat was ook een expat. Het word gebruikt om er zalf of olie van te maken. Die olie kwam ik toevallig ook nog tegen in de Kaufland, maar wat kom je daar niet tegen? (Kaufland is een kruising tussen Albert Heijn XL en de Aldi, ze hebben alles en veel, maar geen A-merken)
Ik was te laat voor de groepsfoto, maar heb de groep zelf wel op de foto gekregen. Dus deze keer heeft zoeken op de groepsfoto geen zin.
Aangezien het maar een ruim uurtje van de grens was heb ik in Venlo de nodige drop, kano's, hagelslag en brood ingeslagen.
Wat supermarkten betreft, ik was onlangs zeer verbaasd toen ik Aloë Vera bladeren in de supermarkt zag liggen:
Rondje Stuttgart
Twee weken geleden het wandelrondje gemaakt rond Stuttgart. 's Ochtends vroeg begonnen bij de Bismarckturm en vanaf daar verder gelopen richting Birkenkopf.
Deze route loopt verrassend genoeg door een strook bos en je hebt al snel niet meer het idee idee dat je in Stuttgart bent. Birkenkopf is het hoogste punt van Stuttgart en tevens een groot monument. Na de oorlog moest men ergens heen met het puin van de stad (45% van de stad lag plat) en men besloot dit maar op Birkenkopf te dumpen. Deze is hierdoor 40 meter hoger geworden, van 471 meter naar 511 meter. Bovenop is een monument van stenen. Het uitzicht is geweldig en het valt op dat de bergen niet recht lopen en dat je geen zicht hebt op de noordwest hoek an de stad omdat de heuvel van de Bismarckturm in het zicht staat. Op het moment dat ik er was waren er 2 Nederlandse hardlopers die weer eens aangaven dat waar je ter wereld ook staat je Nederlands hoort.
Vanaf Birkenkopf doorgelopen naar de Hasenberg, een wat kleinere heuvel om via het dal bij Südheim weer een berg op te gaan en de bebouwing op te zoeken om richting de Fernsehturm (Televisietoren) te gaan. Deze is te bezichtigingen en heeft een mooi uitzicht over de stad, wart eigenlijk alleen leuk is als je al wat plaatsen kent. De toren is 60 jaar oud en dat merk je, als je het vergelijkt met Skytree in Tokyo (gebouwd in 2012).
Op de foto is met een groene pijl de Bismarkturm aangegeven, welke goed herkenbaar is vanwege de grashelling ervoor.
Bij de tweede foto staat het huis waar ik gisteren voor een appartement ben wezen kijken er net niet op.
Na de Fernsehturm verder gewandelt naar de andere kenmerkende toren in Stuttgart oost, de telekom toren op Frauenkopf. Hier ben ik verder het bos ingegaan en dat was niet de correcte weg, want ik kwam uit aan de oostkant van de heuvel en liep van Stuttgart af. Wel een heel mooi gebied dat als het bos ophoud je overal tuintjes ziet, het lijkt op een volkstuin, maar het is meer om te zitten en wat in plaats een tuin naast je huis heb je hem op 5 km afstand. Door al die tuintjes op de helling kreeg je een landelijk gevoel en had je helemaal niet het idee dat een kilometer verder de stadsgrens van Stuttgart lag.
Dit was ook bijna het eind van het bos en ik ben toen maar richting huis gegaan. Omdat het al laat was ben ik maar rechtstreeks gegaan en niet volgens plan via de parken in het noorden.
Ik blijf het een bizar iets vinden dat het mogelijk is om een ronde om de stad te lopen door alleen groen. In dit geval zou het dan 3 kwart bos en een kwart park zijn, met een stuk in Stuttgart oost waar je echt door de bebouwing moet gaan ipv een stukje bij Killesberg en Degerloch. Echter is het wel een hele lange wandeling.
 |
| Uitzicht vanaf de Bismarckturm |
Deze route loopt verrassend genoeg door een strook bos en je hebt al snel niet meer het idee idee dat je in Stuttgart bent. Birkenkopf is het hoogste punt van Stuttgart en tevens een groot monument. Na de oorlog moest men ergens heen met het puin van de stad (45% van de stad lag plat) en men besloot dit maar op Birkenkopf te dumpen. Deze is hierdoor 40 meter hoger geworden, van 471 meter naar 511 meter. Bovenop is een monument van stenen. Het uitzicht is geweldig en het valt op dat de bergen niet recht lopen en dat je geen zicht hebt op de noordwest hoek an de stad omdat de heuvel van de Bismarckturm in het zicht staat. Op het moment dat ik er was waren er 2 Nederlandse hardlopers die weer eens aangaven dat waar je ter wereld ook staat je Nederlands hoort.
Vanaf Birkenkopf doorgelopen naar de Hasenberg, een wat kleinere heuvel om via het dal bij Südheim weer een berg op te gaan en de bebouwing op te zoeken om richting de Fernsehturm (Televisietoren) te gaan. Deze is te bezichtigingen en heeft een mooi uitzicht over de stad, wart eigenlijk alleen leuk is als je al wat plaatsen kent. De toren is 60 jaar oud en dat merk je, als je het vergelijkt met Skytree in Tokyo (gebouwd in 2012).
Op de foto is met een groene pijl de Bismarkturm aangegeven, welke goed herkenbaar is vanwege de grashelling ervoor.
Bij de tweede foto staat het huis waar ik gisteren voor een appartement ben wezen kijken er net niet op.
Na de Fernsehturm verder gewandelt naar de andere kenmerkende toren in Stuttgart oost, de telekom toren op Frauenkopf. Hier ben ik verder het bos ingegaan en dat was niet de correcte weg, want ik kwam uit aan de oostkant van de heuvel en liep van Stuttgart af. Wel een heel mooi gebied dat als het bos ophoud je overal tuintjes ziet, het lijkt op een volkstuin, maar het is meer om te zitten en wat in plaats een tuin naast je huis heb je hem op 5 km afstand. Door al die tuintjes op de helling kreeg je een landelijk gevoel en had je helemaal niet het idee dat een kilometer verder de stadsgrens van Stuttgart lag.
Dit was ook bijna het eind van het bos en ik ben toen maar richting huis gegaan. Omdat het al laat was ben ik maar rechtstreeks gegaan en niet volgens plan via de parken in het noorden.
Ik blijf het een bizar iets vinden dat het mogelijk is om een ronde om de stad te lopen door alleen groen. In dit geval zou het dan 3 kwart bos en een kwart park zijn, met een stuk in Stuttgart oost waar je echt door de bebouwing moet gaan ipv een stukje bij Killesberg en Degerloch. Echter is het wel een hele lange wandeling.
maandag 6 maart 2017
De vakantie voorbij
Na de eerste weken merk ik dat het vakantie gevoel nu wel verdwenen is. Er begint een werkritme te komen. Ook begin ik de eerste routes zonder navigatie te rijden, van en naar het werk, naar het winkelcentrum in Europaviertel en om Stuttgart in en uit te gaan. Ook het tussen de middag warm eten is weer even wennen. Ik ben het gewent uit Den Helder, maar dat was het een uitzondering en hier eten veel mensen warm tussen de middag op het werk of school. Dit merk je dan weer in de supermarkt wat assortiment betreft.
Mijn stembiljet voor de verkiezingen is binnengekomen en ik heb de hele zaak ook al gepost. Wel vreemd om dan het verkiezigings nieuws te lezen terwijl je weet dat je stem zich ergens tussen Stuttgart en Den Haag bevind.
Van het weekend naar de Bismarckturm geweest, deze staat bijna in mijn achtertuin, dus het zou het wat vreemd zijn om er niet een keer heen te gaan. Helaas zit de toren dicht tot aan Pasen, dus ik moest het doen met het zicht vanaf de berg.
Dit is Stuttgart centrum, het centrum ligt in een hoefijzer van bergen en aan de open kant ligt de rivier de Neckar. Ik loop er aan te denken om een keer het hele hoefijzer af te lopen. Veel van de parken van Stutgart liggen op de bergen en je hebt mooie uitzichten over de stad en sommige wijken. Zo kwam ik erachter dat mijn wijk vrij klein is en dat het in een klein dal ligt.
Qua werk ben ik m'n weg nog aan het zoeken. Ik ben tot zover alleen nog maar met MatLab in de weer geweest, terwijl de klusomschrijving het had over C, C++ en Python. Ook het toetsenbord blijft wennen, ik ben thuis overgestapt naar een los Duits toetsenbord voor de laptop, wat handig is voor de umlauts, maar ik zit nog steeds te hannesen met de z en y toetsen.
Mijn stembiljet voor de verkiezingen is binnengekomen en ik heb de hele zaak ook al gepost. Wel vreemd om dan het verkiezigings nieuws te lezen terwijl je weet dat je stem zich ergens tussen Stuttgart en Den Haag bevind.
Van het weekend naar de Bismarckturm geweest, deze staat bijna in mijn achtertuin, dus het zou het wat vreemd zijn om er niet een keer heen te gaan. Helaas zit de toren dicht tot aan Pasen, dus ik moest het doen met het zicht vanaf de berg.
Qua werk ben ik m'n weg nog aan het zoeken. Ik ben tot zover alleen nog maar met MatLab in de weer geweest, terwijl de klusomschrijving het had over C, C++ en Python. Ook het toetsenbord blijft wennen, ik ben thuis overgestapt naar een los Duits toetsenbord voor de laptop, wat handig is voor de umlauts, maar ik zit nog steeds te hannesen met de z en y toetsen.
zaterdag 18 februari 2017
Eerste werkdagen
Vanuit de omgang met inhuurders wist ik dat er sprake is van 2 werelden, die van je eigen bedrijf en die van de klant. En beide spreken een andere taal, ik had alleen niet verwacht dat het in mijn geval ook letterlijk zo zou zijn. Mijn eigen bedrijf T&S heeft als onofficiële voertaal Frans, ik heb nu een stuk of 12 collega's ontmoet en slechts 2 daarvan waren niet Franstalig. Dit geeft de volgende situaties, ik leende een laptop en die had een Azerty-toetsenbord en een Frans versie van Windows, als je een projectmanager belt dan begint hij doodleuk in het Frans en als je binnenkomt word je met Bonjour begroet. Op zich niet zo erg, maar als je je Duits wilt verbeteren schiet dit niet op.
Van de week begonnen bij de klant (Bosch), waar ik gelukkig wel mijn Duits kan ophalen. Bij binnenkomst kreeg ik direct een nieuwe laptop met toebehoren en de melding dat ik er ook nog 2 beeldschermen bij kon pakken, helaas was er nog geen buro om ze neer te zetten. Ik waardeer dat dat ze je direct goed gereedschap geven. Er was het nodige regelwerk voor verschillende zaken waar ik meestal 1 a 2 zinnen in het Duist kon doen voordat ik overschakelde naar het Engels. Hopelijk weet ik dat snel te verdubbelen naar 3 a 4 zinnen Duits.
Van de week begonnen bij de klant (Bosch), waar ik gelukkig wel mijn Duits kan ophalen. Bij binnenkomst kreeg ik direct een nieuwe laptop met toebehoren en de melding dat ik er ook nog 2 beeldschermen bij kon pakken, helaas was er nog geen buro om ze neer te zetten. Ik waardeer dat dat ze je direct goed gereedschap geven. Er was het nodige regelwerk voor verschillende zaken waar ik meestal 1 a 2 zinnen in het Duist kon doen voordat ik overschakelde naar het Engels. Hopelijk weet ik dat snel te verdubbelen naar 3 a 4 zinnen Duits.
vrijdag 10 februari 2017
Museum Ritter
Afgelopen zondag op pad geweest naar het Museum Ritter (dit is van dezelfde familie als Ritter Sport). Wel kenmerkend, ik heb bijna 3 jaar op kamers gezeten zo ongeveer naast het Kruller-Muller museum en nog nooit bezocht. En ik ben nog geen 2 weken in Stuttgart en ga daar wel naar een museum met kunst.
Het gebouw is vrij opvallend, het is namelijk een kubus en de collectie is gericht op vormen (vooral vierkanten en kubussen). Je krijgt het idee dat iemand vande Ritter familie het vierkanten-idee wel erg aan het doorvoeren is. De collectie is vrij klein en je als je niet overal een tijdje bij stil staat ben je binnen het uur weer buiten. Toch zijn er een aantal werken die zeker de moeite waard zijn, de stukken met LED verlichting spraken mij erg aan. Omdat ik nu GEB (Godel,
Escher, Bach) opnieuw aan het lezen ben, kijk je toch anders naar dit soort werken.
Naast het museum zit nog een (gratis) tentoonstelling over het merk Ritter en hoe chocolade gemaakt wordt. Bij een automaat die liet zien hoe de chocolade vanuit de fabriek naar de gebruiker gebracht werd, kwam ook nog echt chocolade uit (gratis!) en het apparaat werd door de lokale jeugd leeg "getrokken".
Nu was het zondag en zat de Rittersport shop dicht, wellicht was dit een voordeel ipv een nadeel.
De site van het museum.
Escher, Bach) opnieuw aan het lezen ben, kijk je toch anders naar dit soort werken.
Naast het museum zit nog een (gratis) tentoonstelling over het merk Ritter en hoe chocolade gemaakt wordt. Bij een automaat die liet zien hoe de chocolade vanuit de fabriek naar de gebruiker gebracht werd, kwam ook nog echt chocolade uit (gratis!) en het apparaat werd door de lokale jeugd leeg "getrokken".
Nu was het zondag en zat de Rittersport shop dicht, wellicht was dit een voordeel ipv een nadeel.
De site van het museum.
donderdag 2 februari 2017
Missiedag in Zürich
Omdat ik toch in de regio was ben ik afgelopen zaterdag naar de Ingress missie dag in Zürich geweest. Voor mij was dit de vierde, de andere drie waren in de wereldsteden Aken, Leeuwarden en Keulen. En dit was het vierde land waar ik Ingress gespeeld heb.
Helaas maakte ik de fout toen ik bij de Zwitserse grens te zeggen dat ik alleen voor 1 dag in Zürich zou blijven terwijl ik mijn Nederlandse gele kentekenplaten nog op de auto had zitten. Dat verhaal vonden de heren douaniers wat vaag en ik en mijn auto werden helemaal doorgelicht. Op zich niet zo vreemd omdat ik aan het begin van het gesprek vergat te zeggen dat ik vanuit Stuttgart kwam en niet zoals ze misschien dachten dat ik 700km gereden had vanuit Nederland. Ik had minder moeite om Japan binnen te komen. Voor de volgende keer als ik die kant op ga moet ik toch mijn Duitse kentekenplaten geregeld hebben ...
De rest van de dag heerlijk Zürich verkent, dit met nog 900 anderen. Het is een mooie oude stad, met veel kleine steegjes en een mooi meer. En nog de nodige goodies meegekregen.
Op de weg terug mocht ik van de Duitsers wel gewoon doorrijden bij de grens. En als je dan verder rijdt en paar kilometer file ziet van mensen die Zwitserland weer in willen dan ben je blij dat de grenscontroles binnen de EU er niet meer zijn, want het kost toch gruwelijk veel tijd.
Helaas maakte ik de fout toen ik bij de Zwitserse grens te zeggen dat ik alleen voor 1 dag in Zürich zou blijven terwijl ik mijn Nederlandse gele kentekenplaten nog op de auto had zitten. Dat verhaal vonden de heren douaniers wat vaag en ik en mijn auto werden helemaal doorgelicht. Op zich niet zo vreemd omdat ik aan het begin van het gesprek vergat te zeggen dat ik vanuit Stuttgart kwam en niet zoals ze misschien dachten dat ik 700km gereden had vanuit Nederland. Ik had minder moeite om Japan binnen te komen. Voor de volgende keer als ik die kant op ga moet ik toch mijn Duitse kentekenplaten geregeld hebben ...
De rest van de dag heerlijk Zürich verkent, dit met nog 900 anderen. Het is een mooie oude stad, met veel kleine steegjes en een mooi meer. En nog de nodige goodies meegekregen.
Aangekomen in Stuttgart
In december vorig jaar realiseerde ik me dat ik een heleboel mensen niet had verteld dat ik per februari in Stuttgart zou werken en wonen. Toen is het idee ontstaan om een blog bij te gaan houden zodat ik mijn leven op dit vlak zou verbeteren en tenminste periodiek iets van mij te laten horen.
Ondertussen ben ik een paar dagen geleden aangekomen in mijn (tijdelijke) een-kamer appartement in Stuttgart. De eerste noodzakelijke stappen zoals het inschrijven bij de gemeente, een lokale bankrekening openen en de inschrijving voor de "Krankenkasse" (Duitse zorgverzekering) heb ik uitgevoerd. Ook heb ik me nog op tijd als buitenlandse kiezer kunnen registreren, dus ik kan in maart mijn stem uitbrengen. Ook niet geheel onbelangrijk, mijn naam staat op de brievenbus, dit omdat je in Duitsland met 50 families hetzelfde huisnummer kan hebben, dus de post komt nu ook binnen. (De bank en de Krankenkasse geven ook heel expliciet aan dat die naam op de bus moet staan anders mag hun post niet bezorgd worden.)
Gisteren begonnen bij mijn nieuwe werkgever, een detacheerder, en de eerste dag direct voorgesteld aan een klant. Vandaag heb ik te horen gekregen dat ik voor die klus ben geselecteerd, dus ik hoef niet te lang op de bank te zitten. En vandaag ook de bedrijfsmok gekregen:
Dan ben je pas echt gestart als je die hebt gekregen.
Ondertussen ben ik een paar dagen geleden aangekomen in mijn (tijdelijke) een-kamer appartement in Stuttgart. De eerste noodzakelijke stappen zoals het inschrijven bij de gemeente, een lokale bankrekening openen en de inschrijving voor de "Krankenkasse" (Duitse zorgverzekering) heb ik uitgevoerd. Ook heb ik me nog op tijd als buitenlandse kiezer kunnen registreren, dus ik kan in maart mijn stem uitbrengen. Ook niet geheel onbelangrijk, mijn naam staat op de brievenbus, dit omdat je in Duitsland met 50 families hetzelfde huisnummer kan hebben, dus de post komt nu ook binnen. (De bank en de Krankenkasse geven ook heel expliciet aan dat die naam op de bus moet staan anders mag hun post niet bezorgd worden.)
Gisteren begonnen bij mijn nieuwe werkgever, een detacheerder, en de eerste dag direct voorgesteld aan een klant. Vandaag heb ik te horen gekregen dat ik voor die klus ben geselecteerd, dus ik hoef niet te lang op de bank te zitten. En vandaag ook de bedrijfsmok gekregen:
Abonneren op:
Posts (Atom)