Eerste werkdagen

Vanuit de omgang met inhuurders wist ik dat er sprake is van 2 werelden, die van je eigen bedrijf en die van de klant. En beide spreken een andere taal, ik had alleen niet verwacht dat het in mijn geval ook letterlijk zo zou zijn. Mijn eigen bedrijf T&S heeft als onofficiële voertaal Frans, ik heb nu een stuk of 12 collega's ontmoet en slechts 2 daarvan waren niet Franstalig. Dit geeft de volgende situaties, ik leende een laptop en die had een Azerty-toetsenbord en een Frans versie van Windows, als je een projectmanager belt dan begint hij doodleuk in het Frans en als je binnenkomt word je met Bonjour begroet. Op zich niet zo erg, maar als je je Duits wilt verbeteren schiet dit niet op.

Van de week begonnen bij de klant (Bosch), waar ik gelukkig wel mijn Duits kan ophalen. Bij binnenkomst kreeg ik direct een nieuwe laptop met toebehoren en de melding dat ik er ook nog 2 beeldschermen bij kon pakken, helaas was er nog geen buro om ze neer te zetten. Ik waardeer dat dat ze je direct goed gereedschap geven. Er was het nodige regelwerk voor verschillende zaken waar ik meestal 1 a 2 zinnen in het Duist kon doen voordat ik overschakelde naar het Engels. Hopelijk weet ik dat snel te verdubbelen naar 3 a 4 zinnen Duits.

Museum Ritter

Afgelopen zondag op pad geweest naar het Museum Ritter (dit is van dezelfde familie als Ritter Sport). Wel kenmerkend, ik heb bijna 3 jaar op kamers gezeten zo ongeveer naast het Kruller-Muller museum en nog nooit bezocht. En ik ben nog geen 2 weken in Stuttgart en ga daar wel naar een museum met kunst.

Het gebouw is vrij opvallend, het is namelijk een kubus en de collectie is gericht op vormen (vooral vierkanten en kubussen). Je krijgt het idee dat iemand vande Ritter familie het vierkanten-idee wel erg aan het doorvoeren is. De collectie is vrij klein en je als je niet overal een tijdje bij stil staat ben je binnen het uur weer buiten. Toch zijn er een aantal werken die zeker de moeite waard zijn, de stukken met LED verlichting spraken mij erg aan. Omdat ik nu GEB (Godel,
Escher, Bach) opnieuw aan het lezen ben, kijk je toch anders naar dit soort werken.

Naast het museum zit nog een (gratis) tentoonstelling over het merk Ritter en hoe chocolade gemaakt wordt. Bij een automaat die liet zien hoe de chocolade vanuit de fabriek naar de gebruiker gebracht werd, kwam ook nog echt chocolade uit (gratis!) en het apparaat werd door de lokale jeugd leeg "getrokken".
Nu was het zondag en zat de Rittersport shop dicht, wellicht was dit een voordeel ipv een nadeel.

De site van het museum.

Missiedag in Zürich

Omdat ik toch in de regio was ben ik afgelopen zaterdag naar de Ingress missie dag in Zürich geweest. Voor mij was dit de vierde, de andere drie waren in de wereldsteden Aken, Leeuwarden en Keulen. En dit was het vierde land waar ik Ingress gespeeld heb.

Helaas maakte ik de fout toen ik bij de Zwitserse grens te zeggen dat ik alleen voor 1 dag in Zürich zou blijven terwijl ik mijn Nederlandse gele kentekenplaten nog op de auto had zitten. Dat verhaal vonden de heren douaniers wat vaag en ik en mijn auto werden helemaal doorgelicht. Op zich niet zo vreemd omdat ik aan het begin van het gesprek vergat te zeggen dat ik vanuit Stuttgart kwam en niet zoals ze misschien dachten dat ik 700km gereden had vanuit Nederland. Ik had minder moeite om Japan binnen te komen. Voor de volgende keer als ik die kant op ga moet ik toch mijn Duitse kentekenplaten geregeld hebben ...

De rest van de dag heerlijk Zürich verkent, dit met nog 900 anderen. Het is een mooie oude stad, met veel kleine steegjes en een mooi meer. En nog de nodige goodies meegekregen.

Op de weg terug mocht ik van de Duitsers wel gewoon doorrijden bij de grens. En als je dan verder rijdt en paar kilometer file ziet van mensen die Zwitserland weer in willen dan ben je blij dat de grenscontroles binnen de EU er niet meer zijn, want het kost toch gruwelijk veel tijd.

Aangekomen in Stuttgart

In december vorig jaar realiseerde ik me dat ik een heleboel mensen niet had verteld dat ik per februari in Stuttgart zou werken en wonen. Toen is het idee ontstaan om een blog bij te gaan houden zodat ik mijn leven op dit vlak zou verbeteren en  tenminste periodiek iets van mij te laten horen.

Ondertussen ben ik een paar dagen geleden aangekomen in mijn (tijdelijke) een-kamer appartement in Stuttgart. De eerste noodzakelijke stappen zoals het inschrijven bij de gemeente, een lokale bankrekening openen en de inschrijving voor de "Krankenkasse" (Duitse zorgverzekering) heb ik uitgevoerd. Ook heb ik me nog op tijd als buitenlandse kiezer kunnen registreren, dus ik kan in maart mijn stem uitbrengen. Ook niet geheel onbelangrijk, mijn naam staat op de brievenbus, dit omdat je in Duitsland met 50 families hetzelfde huisnummer kan hebben, dus de post komt nu ook binnen. (De bank en de Krankenkasse geven ook heel expliciet aan dat die naam op de bus moet staan anders mag hun post niet bezorgd worden.)

Gisteren begonnen bij mijn nieuwe werkgever, een detacheerder, en de eerste dag direct voorgesteld aan een klant. Vandaag heb ik te horen gekregen dat ik voor die klus ben geselecteerd, dus ik hoef niet te lang op de bank te zitten. En vandaag ook de bedrijfsmok gekregen:

Dan ben je pas echt gestart als je die hebt gekregen.