De viering voor Koningsdag was wat laat in Stuttgart. De Nederlandse Vereniging in Stuttgart had een brunch en een rondleiding geregeld bij de Geotop in Mössingen.
De dresscode was natuurlijk oranje en ik had niets oranjes meegenomen naar Stuttgart. Dus ik ben eerst maar Leonberg ingedoken voor een oranje polo. Later bleek dat toch wel underdressed te wezen.
De animo onder Nederlanders viel wat tegen en omdat er toch een bepaalde hoeveelheid deelnemers was toegezegd was de groep verder aangevuld met locals. Dit gaf dat er toch meer Duits dan Nederlands gesproken word, wat op zich geen probleem is behalve voor die ene Nederlander die amper Duits spreekt.
De rondleiding op de Geotop was erg interessant. Er is een bergverschuiving geweest in 1983 en de gids was ook degene die de meeste foto's indertijd gemaakt heeft. Hij kon erg enthousiast vertellen en het goed uitleggen.
Voor mij was dit de tweede kennismaking met de NVS, een paar weken ervoor was er de Stammtisch. Het is een erg gezellige club. Ik ben 1 van de jongeren van de vereniging, de gemiddelde leeftijd ligt vrij hoog. Naast de leeftijd is ben ik ook amper in Duitsland, er zitten leden bij die hier al 60 jaar wonen want nogal een verschil is met de 4 maanden die ik er nu op heb zitten.
http://www.nvs-ev.de/home.html
maandag 22 mei 2017
maandag 27 maart 2017
Missiedag Dortmund en Aloë Vera
Afgelopen zaterdag naar de Ingress missiedag in Dortmund geweest. De uitgelezen kans om te stad te verkennen. Het is was dat die missie dag er was, want anders heb je er niets te zoeken.
Ik was te laat voor de groepsfoto, maar heb de groep zelf wel op de foto gekregen. Dus deze keer heeft zoeken op de groepsfoto geen zin.
Aangezien het maar een ruim uurtje van de grens was heb ik in Venlo de nodige drop, kano's, hagelslag en brood ingeslagen.
Wat supermarkten betreft, ik was onlangs zeer verbaasd toen ik Aloë Vera bladeren in de supermarkt zag liggen:
Ik heb het aan wat Duitsers gevraagd waar het voor gebruikt word, maar die wisten het ook niet en waren net zo verbaasd als ik dat het verkocht werd. Uiteindelijk iemand tegen gekomen die het wel wist, maar dat was ook een expat. Het word gebruikt om er zalf of olie van te maken. Die olie kwam ik toevallig ook nog tegen in de Kaufland, maar wat kom je daar niet tegen? (Kaufland is een kruising tussen Albert Heijn XL en de Aldi, ze hebben alles en veel, maar geen A-merken)
Ik was te laat voor de groepsfoto, maar heb de groep zelf wel op de foto gekregen. Dus deze keer heeft zoeken op de groepsfoto geen zin.
Aangezien het maar een ruim uurtje van de grens was heb ik in Venlo de nodige drop, kano's, hagelslag en brood ingeslagen.
Wat supermarkten betreft, ik was onlangs zeer verbaasd toen ik Aloë Vera bladeren in de supermarkt zag liggen:
Rondje Stuttgart
Twee weken geleden het wandelrondje gemaakt rond Stuttgart. 's Ochtends vroeg begonnen bij de Bismarckturm en vanaf daar verder gelopen richting Birkenkopf.
Deze route loopt verrassend genoeg door een strook bos en je hebt al snel niet meer het idee idee dat je in Stuttgart bent. Birkenkopf is het hoogste punt van Stuttgart en tevens een groot monument. Na de oorlog moest men ergens heen met het puin van de stad (45% van de stad lag plat) en men besloot dit maar op Birkenkopf te dumpen. Deze is hierdoor 40 meter hoger geworden, van 471 meter naar 511 meter. Bovenop is een monument van stenen. Het uitzicht is geweldig en het valt op dat de bergen niet recht lopen en dat je geen zicht hebt op de noordwest hoek an de stad omdat de heuvel van de Bismarckturm in het zicht staat. Op het moment dat ik er was waren er 2 Nederlandse hardlopers die weer eens aangaven dat waar je ter wereld ook staat je Nederlands hoort.
Vanaf Birkenkopf doorgelopen naar de Hasenberg, een wat kleinere heuvel om via het dal bij Südheim weer een berg op te gaan en de bebouwing op te zoeken om richting de Fernsehturm (Televisietoren) te gaan. Deze is te bezichtigingen en heeft een mooi uitzicht over de stad, wart eigenlijk alleen leuk is als je al wat plaatsen kent. De toren is 60 jaar oud en dat merk je, als je het vergelijkt met Skytree in Tokyo (gebouwd in 2012).
Op de foto is met een groene pijl de Bismarkturm aangegeven, welke goed herkenbaar is vanwege de grashelling ervoor.
Bij de tweede foto staat het huis waar ik gisteren voor een appartement ben wezen kijken er net niet op.
Na de Fernsehturm verder gewandelt naar de andere kenmerkende toren in Stuttgart oost, de telekom toren op Frauenkopf. Hier ben ik verder het bos ingegaan en dat was niet de correcte weg, want ik kwam uit aan de oostkant van de heuvel en liep van Stuttgart af. Wel een heel mooi gebied dat als het bos ophoud je overal tuintjes ziet, het lijkt op een volkstuin, maar het is meer om te zitten en wat in plaats een tuin naast je huis heb je hem op 5 km afstand. Door al die tuintjes op de helling kreeg je een landelijk gevoel en had je helemaal niet het idee dat een kilometer verder de stadsgrens van Stuttgart lag.
Dit was ook bijna het eind van het bos en ik ben toen maar richting huis gegaan. Omdat het al laat was ben ik maar rechtstreeks gegaan en niet volgens plan via de parken in het noorden.
Ik blijf het een bizar iets vinden dat het mogelijk is om een ronde om de stad te lopen door alleen groen. In dit geval zou het dan 3 kwart bos en een kwart park zijn, met een stuk in Stuttgart oost waar je echt door de bebouwing moet gaan ipv een stukje bij Killesberg en Degerloch. Echter is het wel een hele lange wandeling.
 |
| Uitzicht vanaf de Bismarckturm |
Deze route loopt verrassend genoeg door een strook bos en je hebt al snel niet meer het idee idee dat je in Stuttgart bent. Birkenkopf is het hoogste punt van Stuttgart en tevens een groot monument. Na de oorlog moest men ergens heen met het puin van de stad (45% van de stad lag plat) en men besloot dit maar op Birkenkopf te dumpen. Deze is hierdoor 40 meter hoger geworden, van 471 meter naar 511 meter. Bovenop is een monument van stenen. Het uitzicht is geweldig en het valt op dat de bergen niet recht lopen en dat je geen zicht hebt op de noordwest hoek an de stad omdat de heuvel van de Bismarckturm in het zicht staat. Op het moment dat ik er was waren er 2 Nederlandse hardlopers die weer eens aangaven dat waar je ter wereld ook staat je Nederlands hoort.
Vanaf Birkenkopf doorgelopen naar de Hasenberg, een wat kleinere heuvel om via het dal bij Südheim weer een berg op te gaan en de bebouwing op te zoeken om richting de Fernsehturm (Televisietoren) te gaan. Deze is te bezichtigingen en heeft een mooi uitzicht over de stad, wart eigenlijk alleen leuk is als je al wat plaatsen kent. De toren is 60 jaar oud en dat merk je, als je het vergelijkt met Skytree in Tokyo (gebouwd in 2012).
Op de foto is met een groene pijl de Bismarkturm aangegeven, welke goed herkenbaar is vanwege de grashelling ervoor.
Bij de tweede foto staat het huis waar ik gisteren voor een appartement ben wezen kijken er net niet op.
Na de Fernsehturm verder gewandelt naar de andere kenmerkende toren in Stuttgart oost, de telekom toren op Frauenkopf. Hier ben ik verder het bos ingegaan en dat was niet de correcte weg, want ik kwam uit aan de oostkant van de heuvel en liep van Stuttgart af. Wel een heel mooi gebied dat als het bos ophoud je overal tuintjes ziet, het lijkt op een volkstuin, maar het is meer om te zitten en wat in plaats een tuin naast je huis heb je hem op 5 km afstand. Door al die tuintjes op de helling kreeg je een landelijk gevoel en had je helemaal niet het idee dat een kilometer verder de stadsgrens van Stuttgart lag.
Dit was ook bijna het eind van het bos en ik ben toen maar richting huis gegaan. Omdat het al laat was ben ik maar rechtstreeks gegaan en niet volgens plan via de parken in het noorden.
Ik blijf het een bizar iets vinden dat het mogelijk is om een ronde om de stad te lopen door alleen groen. In dit geval zou het dan 3 kwart bos en een kwart park zijn, met een stuk in Stuttgart oost waar je echt door de bebouwing moet gaan ipv een stukje bij Killesberg en Degerloch. Echter is het wel een hele lange wandeling.
maandag 6 maart 2017
De vakantie voorbij
Na de eerste weken merk ik dat het vakantie gevoel nu wel verdwenen is. Er begint een werkritme te komen. Ook begin ik de eerste routes zonder navigatie te rijden, van en naar het werk, naar het winkelcentrum in Europaviertel en om Stuttgart in en uit te gaan. Ook het tussen de middag warm eten is weer even wennen. Ik ben het gewent uit Den Helder, maar dat was het een uitzondering en hier eten veel mensen warm tussen de middag op het werk of school. Dit merk je dan weer in de supermarkt wat assortiment betreft.
Mijn stembiljet voor de verkiezingen is binnengekomen en ik heb de hele zaak ook al gepost. Wel vreemd om dan het verkiezigings nieuws te lezen terwijl je weet dat je stem zich ergens tussen Stuttgart en Den Haag bevind.
Van het weekend naar de Bismarckturm geweest, deze staat bijna in mijn achtertuin, dus het zou het wat vreemd zijn om er niet een keer heen te gaan. Helaas zit de toren dicht tot aan Pasen, dus ik moest het doen met het zicht vanaf de berg.
Dit is Stuttgart centrum, het centrum ligt in een hoefijzer van bergen en aan de open kant ligt de rivier de Neckar. Ik loop er aan te denken om een keer het hele hoefijzer af te lopen. Veel van de parken van Stutgart liggen op de bergen en je hebt mooie uitzichten over de stad en sommige wijken. Zo kwam ik erachter dat mijn wijk vrij klein is en dat het in een klein dal ligt.
Qua werk ben ik m'n weg nog aan het zoeken. Ik ben tot zover alleen nog maar met MatLab in de weer geweest, terwijl de klusomschrijving het had over C, C++ en Python. Ook het toetsenbord blijft wennen, ik ben thuis overgestapt naar een los Duits toetsenbord voor de laptop, wat handig is voor de umlauts, maar ik zit nog steeds te hannesen met de z en y toetsen.
Mijn stembiljet voor de verkiezingen is binnengekomen en ik heb de hele zaak ook al gepost. Wel vreemd om dan het verkiezigings nieuws te lezen terwijl je weet dat je stem zich ergens tussen Stuttgart en Den Haag bevind.
Van het weekend naar de Bismarckturm geweest, deze staat bijna in mijn achtertuin, dus het zou het wat vreemd zijn om er niet een keer heen te gaan. Helaas zit de toren dicht tot aan Pasen, dus ik moest het doen met het zicht vanaf de berg.
Qua werk ben ik m'n weg nog aan het zoeken. Ik ben tot zover alleen nog maar met MatLab in de weer geweest, terwijl de klusomschrijving het had over C, C++ en Python. Ook het toetsenbord blijft wennen, ik ben thuis overgestapt naar een los Duits toetsenbord voor de laptop, wat handig is voor de umlauts, maar ik zit nog steeds te hannesen met de z en y toetsen.
zaterdag 18 februari 2017
Eerste werkdagen
Vanuit de omgang met inhuurders wist ik dat er sprake is van 2 werelden, die van je eigen bedrijf en die van de klant. En beide spreken een andere taal, ik had alleen niet verwacht dat het in mijn geval ook letterlijk zo zou zijn. Mijn eigen bedrijf T&S heeft als onofficiële voertaal Frans, ik heb nu een stuk of 12 collega's ontmoet en slechts 2 daarvan waren niet Franstalig. Dit geeft de volgende situaties, ik leende een laptop en die had een Azerty-toetsenbord en een Frans versie van Windows, als je een projectmanager belt dan begint hij doodleuk in het Frans en als je binnenkomt word je met Bonjour begroet. Op zich niet zo erg, maar als je je Duits wilt verbeteren schiet dit niet op.
Van de week begonnen bij de klant (Bosch), waar ik gelukkig wel mijn Duits kan ophalen. Bij binnenkomst kreeg ik direct een nieuwe laptop met toebehoren en de melding dat ik er ook nog 2 beeldschermen bij kon pakken, helaas was er nog geen buro om ze neer te zetten. Ik waardeer dat dat ze je direct goed gereedschap geven. Er was het nodige regelwerk voor verschillende zaken waar ik meestal 1 a 2 zinnen in het Duist kon doen voordat ik overschakelde naar het Engels. Hopelijk weet ik dat snel te verdubbelen naar 3 a 4 zinnen Duits.
Van de week begonnen bij de klant (Bosch), waar ik gelukkig wel mijn Duits kan ophalen. Bij binnenkomst kreeg ik direct een nieuwe laptop met toebehoren en de melding dat ik er ook nog 2 beeldschermen bij kon pakken, helaas was er nog geen buro om ze neer te zetten. Ik waardeer dat dat ze je direct goed gereedschap geven. Er was het nodige regelwerk voor verschillende zaken waar ik meestal 1 a 2 zinnen in het Duist kon doen voordat ik overschakelde naar het Engels. Hopelijk weet ik dat snel te verdubbelen naar 3 a 4 zinnen Duits.
vrijdag 10 februari 2017
Museum Ritter
Afgelopen zondag op pad geweest naar het Museum Ritter (dit is van dezelfde familie als Ritter Sport). Wel kenmerkend, ik heb bijna 3 jaar op kamers gezeten zo ongeveer naast het Kruller-Muller museum en nog nooit bezocht. En ik ben nog geen 2 weken in Stuttgart en ga daar wel naar een museum met kunst.
Het gebouw is vrij opvallend, het is namelijk een kubus en de collectie is gericht op vormen (vooral vierkanten en kubussen). Je krijgt het idee dat iemand vande Ritter familie het vierkanten-idee wel erg aan het doorvoeren is. De collectie is vrij klein en je als je niet overal een tijdje bij stil staat ben je binnen het uur weer buiten. Toch zijn er een aantal werken die zeker de moeite waard zijn, de stukken met LED verlichting spraken mij erg aan. Omdat ik nu GEB (Godel,
Escher, Bach) opnieuw aan het lezen ben, kijk je toch anders naar dit soort werken.
Naast het museum zit nog een (gratis) tentoonstelling over het merk Ritter en hoe chocolade gemaakt wordt. Bij een automaat die liet zien hoe de chocolade vanuit de fabriek naar de gebruiker gebracht werd, kwam ook nog echt chocolade uit (gratis!) en het apparaat werd door de lokale jeugd leeg "getrokken".
Nu was het zondag en zat de Rittersport shop dicht, wellicht was dit een voordeel ipv een nadeel.
De site van het museum.
Escher, Bach) opnieuw aan het lezen ben, kijk je toch anders naar dit soort werken.
Naast het museum zit nog een (gratis) tentoonstelling over het merk Ritter en hoe chocolade gemaakt wordt. Bij een automaat die liet zien hoe de chocolade vanuit de fabriek naar de gebruiker gebracht werd, kwam ook nog echt chocolade uit (gratis!) en het apparaat werd door de lokale jeugd leeg "getrokken".
Nu was het zondag en zat de Rittersport shop dicht, wellicht was dit een voordeel ipv een nadeel.
De site van het museum.
donderdag 2 februari 2017
Missiedag in Zürich
Omdat ik toch in de regio was ben ik afgelopen zaterdag naar de Ingress missie dag in Zürich geweest. Voor mij was dit de vierde, de andere drie waren in de wereldsteden Aken, Leeuwarden en Keulen. En dit was het vierde land waar ik Ingress gespeeld heb.
Helaas maakte ik de fout toen ik bij de Zwitserse grens te zeggen dat ik alleen voor 1 dag in Zürich zou blijven terwijl ik mijn Nederlandse gele kentekenplaten nog op de auto had zitten. Dat verhaal vonden de heren douaniers wat vaag en ik en mijn auto werden helemaal doorgelicht. Op zich niet zo vreemd omdat ik aan het begin van het gesprek vergat te zeggen dat ik vanuit Stuttgart kwam en niet zoals ze misschien dachten dat ik 700km gereden had vanuit Nederland. Ik had minder moeite om Japan binnen te komen. Voor de volgende keer als ik die kant op ga moet ik toch mijn Duitse kentekenplaten geregeld hebben ...
De rest van de dag heerlijk Zürich verkent, dit met nog 900 anderen. Het is een mooie oude stad, met veel kleine steegjes en een mooi meer. En nog de nodige goodies meegekregen.
Op de weg terug mocht ik van de Duitsers wel gewoon doorrijden bij de grens. En als je dan verder rijdt en paar kilometer file ziet van mensen die Zwitserland weer in willen dan ben je blij dat de grenscontroles binnen de EU er niet meer zijn, want het kost toch gruwelijk veel tijd.
Helaas maakte ik de fout toen ik bij de Zwitserse grens te zeggen dat ik alleen voor 1 dag in Zürich zou blijven terwijl ik mijn Nederlandse gele kentekenplaten nog op de auto had zitten. Dat verhaal vonden de heren douaniers wat vaag en ik en mijn auto werden helemaal doorgelicht. Op zich niet zo vreemd omdat ik aan het begin van het gesprek vergat te zeggen dat ik vanuit Stuttgart kwam en niet zoals ze misschien dachten dat ik 700km gereden had vanuit Nederland. Ik had minder moeite om Japan binnen te komen. Voor de volgende keer als ik die kant op ga moet ik toch mijn Duitse kentekenplaten geregeld hebben ...
De rest van de dag heerlijk Zürich verkent, dit met nog 900 anderen. Het is een mooie oude stad, met veel kleine steegjes en een mooi meer. En nog de nodige goodies meegekregen.
Abonneren op:
Posts (Atom)