Gisteren de laatste verrassing gekregen vwbt de feestdagen hier, Drie Koningen word gezien als een vrije dag. Weliswaar alleen in 3 deelstaten waaronder Baden-Wurtemberg en Beieren. Omdat ik vorig jaar eind januari deze kant op ging is het me niet eerder opgevallen. Op zich ok dat het op een zaterdag viel, na het kerstverlof zou ik in hemelsnaam niet weten wat ik met die extra dag moet doen. Dit heb ik vaker met de dagen hier, vooral degene 10 dagen na Pinksteren is er 1 van waarom.
Jammer genoeg was er zaterdag weinig te doen, alles zit dicht op deze dagen en we hadden nog genoeg te klussen anders was het zoeken naar de eerste plek waar de winkels wel open waren.
zondag 7 januari 2018
maandag 1 januari 2018
Vaihingen viaduct
Als ik met de S-Bahn naar het werk ga dan kom ik lang het Vaihingen viaduct en al een tijd wilde ik erheen vanwege het uitzicht. Vorige week eindelijk de tijd gevonden om bij Osterfeld uit te stappen en richting het viaduct te gaan.
Het uitzicht vanaf het viaduct viel tegen, alleen Kaltental is zichtbaar en net daarachter kun je net iets van Heslach zien. Mijn verwachting was dat minstens Stuttgart Süd zichtbaar zou zijn. Kwestie van de heuvels rond Stuttgart verkeert inschatten.
De locatie geeft wel een mooi voorbeeld van hoe erg de wegen en sporen door elkaar lopen. De S-Bahn en U-Bahn naar Vaihingen lopen hier haaks onder elkaar door en ook de 14 en de doorgaande weg kruisen haaks.
Vanaf daar verder gelopen richting Degerloch en het viel me op de hoogbouw van Mohringen heel ver van de rand afstaat zodat het vanaf het dal in Stuttgart niet zichtbaar is. Dan vraag je je af of er een beleid is om het uitzicht te bepalen en zo ja, wat het beleid dan is.
De locatie geeft wel een mooi voorbeeld van hoe erg de wegen en sporen door elkaar lopen. De S-Bahn en U-Bahn naar Vaihingen lopen hier haaks onder elkaar door en ook de 14 en de doorgaande weg kruisen haaks.
vrijdag 22 december 2017
Verhuisd en nieuwe baan
Wellicht was het al opgevallen op LinkedIn dat ik van werkgever ben gewisseld, daarnaast ben ik ook weer verhuisd. Dit geeft dat de laatste tijd vrij druk was met inwerken, het huis op orde krijgen en nog het een en ander regelen.
Waar ik zelf een jaar lang naar een plek in Stuttgart heb lopen zoeken met een parkeerplaats en zonder Kehrwoche (Schwäbisch voor huiskorvee), kwam mijn vriendin op de proppen met een appartement zonder parkeerplaats en met Kehrwoche. Nu heb je in Stuttgart niet veel te kiezen en zijn we er toch voor gegaan. Na wat zoeken een parkeerplek gevonden om te huren, want parkeren in de straat is een ramp. Ook hebben we nu 3 keer uitleg gehad van de buren over wat er nu exact verwacht word met Kehrwoche en hoe het zit met de vuilcontainers (er zijn er te weinig voor 5 gezinnen en 1 bedrijfje en met Schwäbische zuinigheid wil men er niet 1 bijhuren). Met slechts een paar minuten lopen naar het S-Bahn station en veel ruimte is het een leuke step om Stuttgart verder te leren kennen.
Waar ik zelf een jaar lang naar een plek in Stuttgart heb lopen zoeken met een parkeerplaats en zonder Kehrwoche (Schwäbisch voor huiskorvee), kwam mijn vriendin op de proppen met een appartement zonder parkeerplaats en met Kehrwoche. Nu heb je in Stuttgart niet veel te kiezen en zijn we er toch voor gegaan. Na wat zoeken een parkeerplek gevonden om te huren, want parkeren in de straat is een ramp. Ook hebben we nu 3 keer uitleg gehad van de buren over wat er nu exact verwacht word met Kehrwoche en hoe het zit met de vuilcontainers (er zijn er te weinig voor 5 gezinnen en 1 bedrijfje en met Schwäbische zuinigheid wil men er niet 1 bijhuren). Met slechts een paar minuten lopen naar het S-Bahn station en veel ruimte is het een leuke step om Stuttgart verder te leren kennen.
donderdag 21 september 2017
Straatsburg
Van het weekend boodschappen gedaan in Straatsburg, wat hier op 2 uur rijden vandaan is. Volgens een collega van mijn vriendin zijn de kaas, koffie en de koekjes beter in Frankrijk en dat was de reden om naar de Hypermarché te gaan. Nu was dit zelf voor mij de eerste keer dat ik in de Auchan was en het was een typische gewaar wording om echt alles in 1 winkel te zien, van etenswaren, kleding, potten en pannen, computer spellen, etc. En het assortiment was breed, veel keuze uit verschillende soorten vis en veel ook vers.
Wat wel weer wennen is, dat als je geen Frans spreekt, je het beter met Duits kan proberen ipv naar Engels over te stappen.
Daarna de stad ingeweest, het wijkje klein Parijs is wel mooi, maar de rest is net als iedere anders stad met oude gebouwen. En de straten zijn nog smeriger dan Stuttgart.
Ook fijn is dat we een paar kilo koffie versjouwen uit Frankrijk, terwijl exact dezelfde koffie in de Edeka te vinden was ...
Daarna de stad ingeweest, het wijkje klein Parijs is wel mooi, maar de rest is net als iedere anders stad met oude gebouwen. En de straten zijn nog smeriger dan Stuttgart.
vrijdag 1 september 2017
Friedrichshafen
Na de drukte van de laatste tijd eindelijk weer eens een weekend geahd om de omgeving te verkennen. Ik had op Google Maps gezien dat er bij Friedrichshafen twee musea zaten: het Dornier Museum en het Zeppelin Museum.
Bij aankomst bleek dat we toevallig het drukste weekend van het jaar uitgezocht hadden, het was open vliegveld en en waren fly-ins en meerdere vliegtuigen en heli's op bezoek. Het museum was op zich interessant en ik moet toegeven dat het een dappere poging was om vrij duffe apparatuur uit proberen te leggen om te laten zien wat de consultancy tak in de jaren 80 nog deed.
Wat ik niet wist was dat Dornier veel in licentie gebouwd heeft, waaronder de Starfighter en de Huey. Van de laatste hadden ze een exemplaar staan en het was gaaf om er eentje in het echt te zien in plaats van op TV (ook al was het eentje die in Duitsland gebouwd is en geen orginele dus). De maten zijn altijd bijzonder om te zien, een voertuig heeft toch vaak andere dimensies in werkelijkheid dan dat je in van foto's en films inschat.
Een andere reden om naar dit museum te gaan was de tijdelijke Star Trek tentoonstelling. Het is leuk om eens de kostuums en de props zelf te zien. (Het had dan weinig met Dornier te maken).
Na wat op de boulevard van Friedrichshafen geflaneerd te hebben ook naar het Zeppelin museum geweest.
Het is erg gaaf dat ze een replica van de onderdekken van een zeppelin nagebouwd hebben en daar omheen de tentoonstelling hebben gebouwd. Het geeft een goed beeld van de constructie. Dit deel van het museum was erg interessant. Omdat men een aantal schilderijen heeft van zeppelins heeft men ook een kunstgedeelte bij het museum. De oude schilderijen zijn ok, het zijn zee gezichten met een zeppelin. Dit is net als bij schepen, maar dan met een luchtschip. Het effect is wel dat je naar een kale zee staat te kijken met iets in de lucht. De nieuwe, wisselende kunst was kunst met de grote K en dat hadden ze beter achterwege kunnen laten.
Wat ik niet wist was dat Dornier veel in licentie gebouwd heeft, waaronder de Starfighter en de Huey. Van de laatste hadden ze een exemplaar staan en het was gaaf om er eentje in het echt te zien in plaats van op TV (ook al was het eentje die in Duitsland gebouwd is en geen orginele dus). De maten zijn altijd bijzonder om te zien, een voertuig heeft toch vaak andere dimensies in werkelijkheid dan dat je in van foto's en films inschat.
Een andere reden om naar dit museum te gaan was de tijdelijke Star Trek tentoonstelling. Het is leuk om eens de kostuums en de props zelf te zien. (Het had dan weinig met Dornier te maken).
Na wat op de boulevard van Friedrichshafen geflaneerd te hebben ook naar het Zeppelin museum geweest.
Het is erg gaaf dat ze een replica van de onderdekken van een zeppelin nagebouwd hebben en daar omheen de tentoonstelling hebben gebouwd. Het geeft een goed beeld van de constructie. Dit deel van het museum was erg interessant. Omdat men een aantal schilderijen heeft van zeppelins heeft men ook een kunstgedeelte bij het museum. De oude schilderijen zijn ok, het zijn zee gezichten met een zeppelin. Dit is net als bij schepen, maar dan met een luchtschip. Het effect is wel dat je naar een kale zee staat te kijken met iets in de lucht. De nieuwe, wisselende kunst was kunst met de grote K en dat hadden ze beter achterwege kunnen laten.
maandag 14 augustus 2017
Verhuisd en Duitse les
De laatste tijd heb ik vrij weinig op het blog gezet, een van de redenen is dat ik verhuisd ben binnen Stuttgart. Na heel veel appartementen bezocht te hebben, heb ik dan eindelijk een eigen stek. In plaats van het westen zit ik nu in het zuiden. Wel typsich dat ik tijdens mijn rondje Stuttgart bij Südheimer Platz het idee had dat het wel een erg mooi plein was en dat ik daar nu naast woon (het is het dichts bijzijnde UBahn station).
Het gebied is een dal en zit tussen het Wldfriedhof en de Heslacher Wand in. Ik zelf heb een appartement in een huisje op de Heslacher wand. Het gaat daar erg stijl omhoog en na een klim via wat trappen kom je bij de poort aan, vervolgens moet je met een lift en 5 trappen de heuvel op. Gelukkig is het uitzicht de klim waard.
Het uitzicht is op Südheim en ook op de tandradbaan naar het Waldfriedhof.
De reistijd is volgens Google Maps net zo lang, maar er staat wel veel file op de toegangs weg (dit is de weg waar ik op uit kijk). Nog geen ervaring mee gehad, want sinds kort ben ik met Duitse les begonnen en de lessen zijn twee keer per week in het centrum. In het centrum rijden en parkeren is een ramp, dus ik heb maar een maand abonnement op de S/U-bahn genomen en ga met het openbaar vervoer. Het is iets langer dan met de auto, maar het went wel en je komt direct langs een supermarkt en daar win je weer tijd mee.
Gelukkig zit de verhuizing erop en heb ik nu weer wat meer tijd om dingen op te pakken.
Het gebied is een dal en zit tussen het Wldfriedhof en de Heslacher Wand in. Ik zelf heb een appartement in een huisje op de Heslacher wand. Het gaat daar erg stijl omhoog en na een klim via wat trappen kom je bij de poort aan, vervolgens moet je met een lift en 5 trappen de heuvel op. Gelukkig is het uitzicht de klim waard.
Het uitzicht is op Südheim en ook op de tandradbaan naar het Waldfriedhof.
De reistijd is volgens Google Maps net zo lang, maar er staat wel veel file op de toegangs weg (dit is de weg waar ik op uit kijk). Nog geen ervaring mee gehad, want sinds kort ben ik met Duitse les begonnen en de lessen zijn twee keer per week in het centrum. In het centrum rijden en parkeren is een ramp, dus ik heb maar een maand abonnement op de S/U-bahn genomen en ga met het openbaar vervoer. Het is iets langer dan met de auto, maar het went wel en je komt direct langs een supermarkt en daar win je weer tijd mee.
Gelukkig zit de verhuizing erop en heb ik nu weer wat meer tijd om dingen op te pakken.
maandag 22 mei 2017
Koningsdag feest Stuttgart
De viering voor Koningsdag was wat laat in Stuttgart. De Nederlandse Vereniging in Stuttgart had een brunch en een rondleiding geregeld bij de Geotop in Mössingen.
De dresscode was natuurlijk oranje en ik had niets oranjes meegenomen naar Stuttgart. Dus ik ben eerst maar Leonberg ingedoken voor een oranje polo. Later bleek dat toch wel underdressed te wezen.
De animo onder Nederlanders viel wat tegen en omdat er toch een bepaalde hoeveelheid deelnemers was toegezegd was de groep verder aangevuld met locals. Dit gaf dat er toch meer Duits dan Nederlands gesproken word, wat op zich geen probleem is behalve voor die ene Nederlander die amper Duits spreekt.
De rondleiding op de Geotop was erg interessant. Er is een bergverschuiving geweest in 1983 en de gids was ook degene die de meeste foto's indertijd gemaakt heeft. Hij kon erg enthousiast vertellen en het goed uitleggen.
Voor mij was dit de tweede kennismaking met de NVS, een paar weken ervoor was er de Stammtisch. Het is een erg gezellige club. Ik ben 1 van de jongeren van de vereniging, de gemiddelde leeftijd ligt vrij hoog. Naast de leeftijd is ben ik ook amper in Duitsland, er zitten leden bij die hier al 60 jaar wonen want nogal een verschil is met de 4 maanden die ik er nu op heb zitten.
http://www.nvs-ev.de/home.html
De dresscode was natuurlijk oranje en ik had niets oranjes meegenomen naar Stuttgart. Dus ik ben eerst maar Leonberg ingedoken voor een oranje polo. Later bleek dat toch wel underdressed te wezen.
De animo onder Nederlanders viel wat tegen en omdat er toch een bepaalde hoeveelheid deelnemers was toegezegd was de groep verder aangevuld met locals. Dit gaf dat er toch meer Duits dan Nederlands gesproken word, wat op zich geen probleem is behalve voor die ene Nederlander die amper Duits spreekt.
De rondleiding op de Geotop was erg interessant. Er is een bergverschuiving geweest in 1983 en de gids was ook degene die de meeste foto's indertijd gemaakt heeft. Hij kon erg enthousiast vertellen en het goed uitleggen.
Voor mij was dit de tweede kennismaking met de NVS, een paar weken ervoor was er de Stammtisch. Het is een erg gezellige club. Ik ben 1 van de jongeren van de vereniging, de gemiddelde leeftijd ligt vrij hoog. Naast de leeftijd is ben ik ook amper in Duitsland, er zitten leden bij die hier al 60 jaar wonen want nogal een verschil is met de 4 maanden die ik er nu op heb zitten.
http://www.nvs-ev.de/home.html
Abonneren op:
Posts (Atom)